Zagrać w Dark Souls i umrzeć. Właściwie umrzeć wielokrotnie, bo w tej grze to nagminne zjawisko. Dark Souls stał się synonimem ekstremalnie trudnej rozgrywki, która na pierwszy rzut oka wygląda na czysty masochizm. Zresztą co można myśleć o grze, której podtytuł brzmi „Prepare to die”, a napis NIE ŻYJESZ jest jednym z najczęściej oglądanych przez gracza? Ale czy ta gra jest faktycznie tak kosmicznie trudna? Absolutnie nie.
W czwartym epizodzie naszego podcastu przyszło nam zmierzyć się z legendą polskiego science-fiction, Januszem Zajdlem. W jaki sposób można odbierać twórczość tego pisarza po tak wielu latach od czasu powstania jego najsłynniejszych dzieł i czy sięgnięcie po nie, po raz pierwszy, w czasach współczesnych, skończyć się może oczarowaniem, czy rozczarowaniem?
Zupełnie niedawno gruchnęła wiadomość – wraca Secret Service – dla wielu, kultowe pismo o grach komputerowych z lat 90-tych XX w. O ile sam pomysł jest godny pochwały, o tyle forma i szanse powodzenia takiej misji są już dyskusyjne.
Wyobraźcie sobie grę, w której powracają wszyscy Wasi ulubieni herosi z czasów, kiedy jako brzdące… lub większe brzdące… lub pryszczaci nastolatkowie… wlepialiście rozgorączkowany wzrok w ekran Rubina, do którego podłączony był odtwarzacz VHS Toshiba. Wyobraźcie sobie grę, w której powraca Rambo i – jakże by inaczej – John Matrix z klasyka „Commando”. A wraz z nimi, długim szeregiem, Snake Plissken, Robocop, Uniwersalny Żołnierz (pal licho, jak on się tam naprawdę nazywał) i B. A Baracus.
Jest piąteczek? To jest i “Obchód…”. Nareszcie doczłapaliśmy do końca tygodnia. Teraz możemy się oddać orgii grania, picia piwa, cydru i innych, zimnych napojów alkoholowych. Być może coś pogrillujemy. W końcu są wakacje. Na deser kłopoty PAC-MANa.
Faktem oczywistym jest, że przepiękny, czerwcowy i – na dokładkę – sobotni wieczór można spędzić na wiele ciekawszych sposobów niż granie w grę planszową. Wiem, wiem, fani planszówek stwierdzą w tym momencie, że nie ma nic lepszego na takie i inne wieczory niż posuwanie pionków po planszy. Zwłaszcza w doborowym towarzystwie i odpowiednią ilością trunków oprocentowanych w zanadrzu.
Kolejny raz zapraszamy do ekstra wydania naszego podcastu. Tym razem na tapecie Gra o Tron, ale dziś rozmawiamy nie o książkach, ale o serialu, a dokładniej mówiąc skupiamy się na ostatnim sezonie.
Znowu odpalamy naszą machinę czasu, której sercem jest 8-bitowy komputer z zamierzchłych czasów. Tym razem przeniesiemy się do czasów młodości. Chcieliśmy wtedy przywdziać błękitny uniform i walczyć z przestępczością. Potem pogryzł nas pies i… zwątpiliśmy. Zapraszamy do nostalgicznej podróży!
Witaj upragniony piątku! W końcu możemy rzucić w kąt wszystkie inne zajęcia i zająć się tym co najważniejsze. Czym? Graniem oczywiście! Weekend minie też nam na ogrywaniu świeżo zakupionego softu u wujka Gabena.
Cholerny Skyrim… Już kilka razy mówiłem sobie „ok, kończę wątek główny i sio z dysku!” Ale zaraz okazywało się, że jestem o krok od samodzielnego zrobienia daedrycznej zbroi, albo wlazłem do jakiejś monstrualnie wielkiej jaskini, albo jakiś smok miał szalik nieodpowiedniej drużyny… W końcu, kilka dni temu zakończyłem wątek główny (musiałem zresztą przeczytać o tym w internecie, żeby zajarzyć, że to koniec, taki był wstrząsający) i już miałem wysłać toto w diabły, ale okazało się, że jestem o krok od…
Mijają latka, oj mijają szybko… Zwłaszcza starsi doktorzy (a z biorących udział w nagraniu, jestem najmłodszy xD ) poczuli powiew nostalgii. Za dawnych czasów… za dawnych czasów też czytaliśmy na potęgę! Na fali wspominek powstał ten oto, trzeci już odcinek Tomografu, skupiający się wokół lektur z dzieciństwa.
Dotarliśmy do piątku i przed nami zasłużony odpoczynek. A jak odpoczynek to oczywiście przed monitorem komputera. W co będziemy grać? W Gabena. Tak… w Gabena! Nie wierzycie? To czytajcie dalej.
Subskrybuj kanał GRAstroskopia.pl