Święta, święta i po… Zombie! No tak! Nareszcie koniec tych świąt. Dosyć jedzenia bigosiku, szyneczek, ciast i innych specjałów. Czas wrócić do szarej rzeczywistości. My jednak wolimy tę wirtualną. Tak więc gramy. Właśnie zakończyłem kilkugodzinną sesję w grze State of Decay. Zerkam na pulpit i co widzę? Sobota? O do kroćset! Umknął mi gdzieś piąteczek …
No i mamy piąteczek. A to oznacza, że możemy oddać się rozkoszom grania. Szczególnie, że idą święta i mamy kupę wolnego czasu. No przynajmniej niektórzy z nas mają. Acha! Są też zombiaki i bigos po staropolsku. No co? Przecież święta…
Witajcie w weekend. Troszkę zaspałem i dlatego ten obchodzik jest sobotnio-poranny, ale cóż poradzić? Za oknem przywitał mnie straszliwy wiatr. To doskonała pogoda na to, aby siedzieć w domu i… grać! Będzie też o aferce z nowym Secret Service. Niedługo przekonacie się co na ten temat ma do powiedzenia nasz kolega Konsolite.
Cześć i czołem w nowym „Obchodzie…”|. Znowu mamy piateczek, a więc bawimy się w nasze ukochane gierki. Co u nas na talerzu? Oczywiście smoki. Na deser wideo i „życzenia” dla Techlandu płynące z samego serca.
Na nowego Dragon Age’a czekałem z zapartym tchem. Byłem napalony niczym szczerbaty na suchary. Dlaczego? Uwielbiam cRPGi, a w tym roku wydawcy gier mnie nie rozpieszczali. Odliczałem więc dni do premiery. Jaka jest Inkwizycja? Bardzo smoczna… to znaczy smaczna, ale po kolei.
Czas leci nieubłaganie! Witamy w kolejnym wydaniu „Obchodu…”. Co robimy w ten piąteczek? Oczywiście relaksujemy się i gramy. Na deser teaser z nowych Gwiezdnych Wojen!
No i mamy weekend. Co będziemy robić? Ugryziemy smoki w pupę! No, ale najpierw założymy misiurę i wyciągniemy zardzewiały topór z kufra. Na deser Lindsey Stirling no i smoki!
Nareszcie nadszedł upragniony weekend. W końcu sobie w coś pogram. Naprawdę! Wy chyba też odpalicie komputery i konsole?
No i znowu jestem w szpitalu. Takim prawdziwym, a nie gierczanym. Czym się różnią obydwa przybytki? W jednym się gra. W drugim w lampkach nie ma żarówek i pościeli na zmianę… Acha! Dostaliśmy też kurierem kilka gier.
Czasem zazdroszczę młodemu pokoleniu. Mają konsole, komputery i w ogóle masę elektronicznej rozrywki do wyboru. Nie chcę zabrzmieć jak stary piernik, ale… za mojej młodości tego nie było. Jest jednak COŚ czego współczesne dzieciaki nie doświadczą – klimatu towarzyszącemu graniu na automatach wrzutowych.
No i mamy straszny piąteczek. Czemu straszny bo jest Halloween, czy jak się to nazywa. Kościół oczywiście protestuje i nakazuje przebierać się za świętych! To dobrze! Ja przebiorę się za św. Franciszka, a doktor Jolo przywdzieje szaty Małgorzaty z Antiochii Pizydyjskiej.
Na początek kilka słów wyjaśnienia. Ten tekst jest najbardziej osobistym, ekshibicjonistycznym artykułem, jaki napisałem w swojej wieloletniej, zawodowej karierze. Nigdy wcześniej nie odważyłem się napisać o sobie w taki sposób jak mam to zamiar uczynić poniżej. Nigdy nie czułem potrzeby „uzewnętrzniania się” jak czynią to rzesze blogerów. Tym razem będzie inaczej… bo prawie umarłem.
Subskrybuj kanał GRAstroskopia.pl