Możecie mi wierzyć, lub nie, ale dawno, dawno temu, w erze dominacji ośmiobitowych komputerów osobistych, fani gier z udziałem hord zombie nie byli rozpieszczani. Mimo gościnnego pojawienia się przedstawicieli tego uroczego gatunku nieumarłych w produkcji takiej, jak Ghosts’n Goblins, czy głównej roli w inspirowanym horrorami George’a Romero Zombi z 1986 roku, można powiedzieć, że motyw zombie nie cieszył się popularnością twórców gier komputerowych.
„Diuna” Franka Herberta zajmuje poczesne miejsce na liście najlepszych książek, jakie dane mi było przeczytać. Jest to też książka, która stanowiła dla mnie kamień milowy w kształtującym się guście czytelniczym. Była bowiem pierwszą książką science-fiction, jakie przeczytałem i od tego momentu gatunek ów pochłonął mnie bez reszty. I, ostatecznie, jest jedna z niewielu pozycji literackich, które przeczytałem więcej niż jeden raz (ba, więcej niż dwa razy…) – a nie mam w zwyczaju wracać do czytanych wcześniej powieści.
Niedawane pojawienie się i wymierny sukces ekranizacji jednego przygód z najbardziej kretyńskich super-bohaterów (kretyńskich, w sensie „kurcze, wszystko już było, może tak Człowiek-Mrówka?) poruszył we mnie jakąś nostalgiczną nutę. Niekoniecznie adekwatną – bo filmu jeszcze nie widziałem – ale jakoś tak, słysząc zachwyty nad perypetiami koleżki, który był między innymi zdolny dowodzić armią mrówek, przypomniałem sobie o stareńkiej – relatywnie – gierce ze stajni umiłowanej przeze mnie Sierry.
Znowu odpalamy naszą maszynę czasu i przenosimy się do cudownych lat, kiedy na rynku rządziły symulatory lotu. A strzelało się do wielbłądów… TAK! Do wielbłądów.
Maszyna czasu na start! Tym razem przenosimy się do głębokiego PRL’u gdzie królował zapach cudownych zapiekanek z pieczarkami i napój firmowy. Acha! Rządziło też Atari i taka jedna gra, która śniła mi się po nocach. Oto Gauntlet. W starej i nowej odsłonie!
Wing Commander to pozycja, której premiera miała miejsce w 1990 roku. Mimo to nawet teraz potrafi przyciągnąć do komputera, zająć długie godziny i zszargać nerwy – w pozytywnym tego słowa znaczeniu.
Chyba wszyscy kojarzą DOSBox’a? Fani starych gier z pewnością. Teraz dzięki internet Archive możesz zagrać w ponad tysiąc klasycznych gier. To nie ściema. Niech żyje retro! Nam zakręciła się łezka w oku.
Gry przygodowe w drugiej połowie lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku śmiało można było zaliczyć do mainstreamu komputerowej rozrywki. Przez ponad dekadę największe hity okupowały listy przebojów, a ich ówczesną popularność bez cienia przesady da się porównać do obecnego boomu na gry FPS. Początkowo ograniczone do statycznych obrazków, ścian tekstu i poleceń wydawanych za pomocą komend wprowadzanych …
Znowu odpalamy naszą machinę czasu, której sercem jest 8-bitowy komputer z zamierzchłych czasów. Tym razem przeniesiemy się do czasów młodości. Chcieliśmy wtedy przywdziać błękitny uniform i walczyć z przestępczością. Potem pogryzł nas pies i… zwątpiliśmy. Zapraszamy do nostalgicznej podróży!
Nudzisz się w robocie? A może siedzisz w domu i przeglądasz swoją bibliotekę gier i w nic nie chce ci się zagrać? W takim razie sięgnij po klasyki przez duże „K”. Uratujemy księżniczki i oddamy nerkę. Obijemy też mordę bandziorom!
Znowu siedzisz w robocie i nudzisz się jak mops? No to może czas na klasykę ze starych konsol? Czas przenieść się w przeszłość i odpalić cudowne produkcje z naszych młodzieńczych lat. Dziś polecamy kilka naprawdę mocnych produkcji. Tak! Jest też Marian.
Nie ma to ja siedzieć przy biurku i nudzić się jak mops. Leniwe przeglądanie Internetu już nie wystarcza? W takim razie zagraj w jakąś gierkę, ale nie byle badziewie we Flashu, ale rasowego klasyka z dawnych lat!
Subskrybuj kanał GRAstroskopia.pl